مش عارفه ماالى

مش عارفه مالى ايه بس اللى جرالى

كل اما افرح الاقى نفسى ترجع للاحزان من تانى

حتى الفرح بقا يخاف يدق بابى لاغدر بيه وابكى على اللى فات من زمانى

اقولك ايه بس يازمن ماانت وحدك اللى دارى

وعارف ان الشوق غالب وله الحكم فى حياتى

كل اما اقول خلاص الحب دق بابى

يخدعنى ويجرحنى وارجع للوحده من تانى

مش عارفه مالى ولا ايه اللى جرالى

ياريتك ياقلبى ما عرفت طعم الفرح ولا حتى لثوانى

وكنت اعتدت الجرح ولو من غير سبب وكأنه فانى

طعم الجرح كبير بس لسبب تانى بيكبر جوى القلوب ويعلم فى ثوانى

ولو كان وهم بيتصدق فى عمرى ويبقى فى قلبى ساكن وعايش بوجدانى

مش عارفه مالى ولا ايه اللى جرالى

حتى قلمى رفض يبكى مكانى

وشكا من الامى ودموعى اللى مش مفارقانى

عارفه ان طعم المر فى كلامى

وغصب عنى برجع تانى واشكى لنفسى همى واحزانى

بعيش لحظه ندم وافتح باب الامل لحياتى واحاول اقفل الكراس على اللى فات

وارجع وحده دايما عايشاها وبقلبى حساها ارحم من عذاب الغدر والخيانه اللى بشفهم فى زمانى

اسفه انى رجعت بيأس فى كتاباتى

وانى احيانا مش راضيه عن كل حياتى

واشكى همى واهاتى

واعذب كل من يمر على بيتى

ويقرأ خاطرة من خواطرى

واعذرونى على انقطاعى وعدم ردى

لاسباب نفسيه قد تؤدى الى رفضى للكتابه مره اخرى
لم يعد لى قلما يقدر ان يبكى مثلى او يشكو او يستطع ان يصف مابداخلى
او قد يكن قلمى سببا فى تعاسه من حولى لعدم اعتياده الكتابه عن الفرح

دومتم بود وسعاده
كل عام وانتم بخير

ليس كل ما يخطوه قلمى هو تعبير عن حياتى